გახსოვს თოვა?

პირველად რომ გაგიცანი?

შობა თბილი და ჩურჩულით მოზამთრული?

სვეტიცხოვლის დიდ ტაძარში წირვის სუნი?

და ეს გული... 

მოპარული...

მოპარული...

გახსოვს მზერა? მხოლოდ შენი... 

მხოლოდ ჩემი...

მერე ერთად მონათხრობი ეს ამბავი...

ჩვენი სახლი...

გაბოლილი ბუხრის ჭერი...

და ყველაზე გულგამთბარი თებერვალი...

გახსოვს ჩემო? თბილი ჩაი ცოტა შაქრით?

და ქარები მოზუზუნე, აბეზარი?

ბევრი ღამე... ჩაუმქრალი...გიჟი...წყნარი...

ის განვლილი ჩვენი წლების კალენდარი?

გახსოვს თოვა? პირველად რომ გაგიცანი?

შობა თბილი და ჩურჩულით მოზამთრული?

სიყვარული მხოლოდ ჩემი მხოლოდ ჩემი!

ეს ამბავი მერე ერთად მოქარგული...

ნინო ხორავა