გამოგლეჯია ხეებს ტოტები,
ქარი კი გამვლელ ყორეებს ლეწავს,
ამ ქვეყანაზე მე ხომ მოვედი
და ამიტომაც ლაპარაკს ვბედავ.
ისე ჩუმია ძამას მზოვრეთი,
რომ სიავეებს სიჩუმე თელავს,
სძლია ყინწვისმა მძიმე ლოდები
და შეაჩერა უსულო თვლემა.
ჩამოიტანა ზეცამ თქორები,
სულის ტკივილებს ქოზიფა ხედავს,
მიწამ შეჭამა შვილი ყოველი
და სარკინეთმა კლდეები კვეთა.
ვნახე შატბერდში ტაოს ტორები,
მტრის წართმეული ქართული კერა,
როცა კოდმანში ფეხით მოვედი,
აღარ მინდოდა არავის შველა.
ჩამოუყრია ორხევს ქორები,
მაღლა არწივნი ყოლია მცველად,
ორთუბანშია 'ღვთისა მშობელი'
აქ თავმოყრილა ვედრება ყველა.
დღეს მოსალოცად ქარელს მოვედი,
გამიმასპინძლა უფალმა ღმერთმა
და თუკი გულის ტკენა მომელის,
მჯერა ეს მადლი მექცევა შვებად!
ნინო ხორავა
2 სექტემბერი, 2018წ.
დღეს მოლოცვაზე: ძამას ხეობა, ყინწვისი, ქოზიფა, სარკინეთი(კლდეში ნაკვეთი ტაძრით)
ლექსში ასევე დამატებული მაქვს ქარელში შემავალი სხვადასხვა მონასტებიც:
შატბერდი(რომელსაც ტაო-კლარჯეთის გამეორებას უწოდებენ)
კოდმანი,
ორხევი,
ორთუბანი (ღვთისმშობლის სახელობის, რომელსაც ულამაზესი შვიდსართულიანი სამრეკლო აქვს)
ფოტოზე გამოსახულია ქოზიფას მამათა მონასტერი
