- დღეს "ნინაობაა" შენი დღეა ჩემო მტრედო!
ამ სიტყვებით იწყებდა ნინოობის დილას ჩემი გამზრდელი მარიამ ბებია (მარო ბაბო)
ძალიან უყვარდა ფეხით სიარული.
მეც სულ თან დავყავდი, განსაკუთრებით ზაფხულობით.
მახსოვს როცა მივდიოდით სადმე, გზად - საჭმელი, სასმელი და "ადიელა" მიგვქონდა, რომ პატარა "პიკნიკები" მოგვეწყო ხოლმე სადმე ჩრდილში 😀
გზადაგზა ადამიანებს ვაკვირდებოდით.
განვიხილავდით რაღაცეებს.
საბურთალოზე, განსაკუთრებით ვაჟა ფშაველაზე ხშირად დაგვღამებია ქუჩაში.
გარეთ როცა ბნელა ყველა სახლში ხომ სინათლე ანთია...
ხოდა ვათვალიერებდით სხვადასხვა კორპუსის ბინებს...
ზოგ ბინაში ტელევიზორს უყურებდნენ...
ზოგან ვახშმობდნენ...
ზოგან ბავშვები დარბოდნენ...
ზოგან ალაგებნენ...
ეს ყველაფერი კი მახსოვს ძალიან სასიამოვნოდ მწვდებოდა გულში...
დღესაც მიყვარს ღამით ქუჩებში სიარული და გარედან სახლების შეთვალიერება...
თითოეული ოჯახიდან ხომ რაღაცნაირი მყუდრო და სასიამოვნო სითბო გამოდის...
ძალიან მომინდა, რომ ეს პატარა ნოსტალგია დამეწერა შენზე...
მენატრები...
მიყვარხარ...
და სულ გულში მყავხარ იცოდე...
დღეს ჩემი და შენი დღეა ❤
ნინოობას გილოცავ ბა ❤
ნინო ხორავა
ყველას გილოცავთ ნინოობას ❤️
