სიტყვებს არ უხდება ხშირად გასხვისება...
ზოგჯერ სათქმელები უნდა გააჩუმო...
თუკი ჩამონისლა ისევ ქარვისფერად...
დიახ! შემოდგომას უნდა დააბრალო!
სადღაც იცინიან...
მესმის დატირებაც...
ეს ხომ საწუთროა, არ ღირს საწუწუნოდ...
თუკი მამა ღმერთმა რაღაც არ ინება,
მაშინ სურვილები უნდა გააჩუქო!
სისხლი გამიგიჟა ძარღვში ამინდებმა...
გარეთ წვიმაა და გულიც აღარ ცრუობს...
პეპლის სიარული იგრძნეს ლავიწებმა...
მგონი წინათგრძნობა უკვე აღარ ხუმრობს!
სულმა შეიყვარა თურმე გარინდება...
დროა შორი გზები, თუნდაც გადავცურო...
იმ ხეს, რომ ვუვლიდი, მალე გაიზრდება...
რითიც კუბოს თავი უნდა დამახურონ!
ნინო ხორავა
