четверг, 10 декабря 2020 г.
пятница, 4 декабря 2020 г.
ვუხსნიდი გუშინ ვუხსნიდი გუშინ უსმენო მთიბავს,
რომ შრომით დაღლა არაა ცუდი
და უსინათლო ხეიბარ ყივჩაღს,
ბევრჯერ ვანახე დამსკდარი ქუსლი...
გზაზე უვლია უამრავ ვირთხას,
ჩამოხევია ქვეყანას გული,
დაღამებულა ამ დილით სისხამს,
ჩამოწოლილა წვიმების სუნი...
ზოგჯერ ხეებიც არაფერს ისხამს
და ოცდაათი ვერცხლი ღირს სული...
ჩემივე სახლში მე ვიხდი ქირას,
ან მოპარულის თვითონ ვარ ქურდი...
თუ კუზიანსაც ვეღარ ცვლის მიწა
და გულის ჯიბე მძიმეა ხურდით,
მაშინ უფალო შენს სახელს ვფიცავ,
რომ ყველა ტკივილს მოგიტან ზურგით...
ნინო ხორავა
Подписаться на:
Сообщения (Atom)